Verkiezingen? Doe ff normaal! (Column)

In dit artikel:

Een opiniestuk van een columnist tijdens de verkiezingsperiode wijst scherp op de paradox van veel cynisme richting Nederland juist nu we twee keer binnen korte tijd naar de stembus gaan: 29 oktober voor de Tweede Kamer en eind maart 2026 voor de gemeenteraad. De auteur erkent irritaties — vooral over bureaucratie en overdaad aan regels — maar stelt dat die regels ook bijdragen aan veiligheid en bestaanszekerheid, en dat ambtenaren vaak alleen uitvoeren wat de politiek heeft besloten.

De kernboodschap is een verweer tegen het wijdverbreide narratief dat Nederland een “waardeloos” of “onleefbaar” land zou zijn. De schrijver waarschuwt tegen het vergiftigen van het publieke debat en tegen het aanwijzen van zondebokken; polariserende politiek verslechtert juist het samenspel dat Nederland historisch vooruit heeft geholpen: klassieke rechtszorg voor economische vrijheid en links voor sociale rechten en vangnetten. Die balans staat volgens de auteur nu onder druk.

Om het betoog te staven gebruikte de columnist AI om internationale ranglijsten te verzamelen. Belangrijke feiten uit dat overzicht: Nederland heeft een concurrerende, open economie maar is recent gedaald in de IMD World Competitiveness Ranking (2025: plek 10). Het BBP per inwoner blijft hoog (ongeveer 6e binnen de OESO), en in termen van brede levenskwaliteit scoort Nederland in de EU opvallend goed (rond plek 2). Het sociale zekerheidsstelsel wordt internationaal als uitgebreid en solide gezien, en Nederland staat consequent in de wereldtop van het World Happiness Report (2025: plek 5). Ook op veiligheid scoort Nederland hoog (Global Peace Index rond plek 18), met zeer lage moordcijfers ondanks lokale stedelijke problemen.

De slotconclusie is provocerend: wie het land onherstelbaar slecht vindt, kan vertrekken; voor anderen geldt: ga stemmen en draag bij aan verandering. De schrijver pleit voor minder doemdenken, meer realisme over sterke punten én de reële verbeterpunten (ongelijkheid, groepen die achterblijven), en voor terughoudendheid in zwartmakerij van het eigen land.